Deyim Mi, Atasözü Mü? Farkı Kolayca Bulun!

Selam millet! Türkçenin o derin ve zengin dünyasına hoş geldiniz! Bugün sizinle beraber, dilimizin en tatlı ama bazen en kafa karıştırıcı unsurlarından ikisini, yani deyimler ve atasözlerini masaya yatıracağız. Dürüst olalım, çoğumuz zaman zaman "Bu bir deyim miydi yoksa atasözü müydü şimdi?" diye düşünmüşüzdür, değil mi? Hatta bazen birbirlerinin yerine bile kullanmışızdır. Ama merak etmeyin, bugün bu karmaşaya bir son verecek ve aralarındaki ince ama çok önemli farkı cidden anlayacağız. Bu konu sadece sınavlar için değil, aynı zamanda günlük konuşmalarımızda, yazışmalarımızda kendimizi daha doğru ve etkili ifade edebilmemiz için de hayati önem taşıyor. Düşünsenize, doğru yerde doğru deyimi veya atasözünü kullanmak, bir sohbeti ne kadar zenginleştirir, karşı tarafa ne kadar güçlü bir mesaj verir. Türkçenin inceliklerine hakim olmak, sadece dilbilgisi kurallarını bilmekten çok daha fazlasıdır; kültürel mirasımızı anlamak ve yaşatmaktır. İşte bu yüzden, deyim ve atasözü farkını kavramak, dilimizdeki ustalığınızı bir üst seviyeye taşıyacak. Haydi o zaman, bu eğlenceli ve bilgilendirici yolculuğa hep birlikte çıkalım ve dilimizin bu eşsiz mücevherlerini keşfedelim. Günlük hayatımızda karşımıza çıkan "Saltanat sürmek" gibi ifadelerle "El elden üstündür" gibi öğütler arasında nasıl bir ayrım yapacağımızı, hatta "Maskesi düşmek" gibi mecazların derinliğini nasıl yakalayacağımızı öğrenmek için sabırsızlanıyor musunuz? O zaman kalemleri kağıtları hazırlayın, çünkü bu yazı sizi Türkçenin ustası yapacak ipuçlarıyla dolu! Bu harika dilbilimsel macerada, sadece tanımları ezberlemekle kalmayacak, aynı zamanda her bir ifadenin ruhunu ve ne anlama geldiğini de derinlemesine kavrayacağız. Başlamaya hazır mısınız? Süper! Hadi başlayalım.

Deyimler: Türkçenin Renkli İfadeleri

Evet arkadaşlar, gelelim ilk durağımız olan deyimlere. Peki nedir bu deyimler? Deyimler, genellikle iki veya daha fazla kelimeden oluşan, kendi başına özel bir anlam taşıyan, gerçek anlamından tamamen uzaklaşmış kalıplaşmış söz öbekleridir. Yani bir deyimi oluşturan kelimelere tek tek baktığımızda bambaşka anlamlar görürüz, ama bir araya geldiklerinde yepyeniyeni, mecazi bir anlam kazanırlar. İşte bu mecazilik, deyimlerin en belirgin özelliğidir. Deyimler, bir durumu, bir duyguyu, bir olayı çok daha etkili, kısa ve öz bir şekilde anlatmak için kullanılır. Mesela, "etekleri tutuşmak" dediğimizde, birinin eteklerinin gerçekten yandığını değil, çok telaşlandığını, acele ettiğini anlarız. Ya da "burnundan kıl aldırmamak" derken, gerçekten burundan kıl almaktan bahsetmiyoruz; bu ifade inatçı, kibirli ve söz dinlemez bir karakteri tarif eder. Deyimlerin bir diğer önemli özelliği ise genellikle tek bir kavramı veya durumu ifade etmesidir. Yani bir deyim, bize doğrudan bir öğüt vermez, bir hayat dersi çıkarmaz. Daha çok, belli bir anı, durumu ya da kişiliğin bir yönünü betimler. Cümle içinde genellikle fiil çekimi alarak kullanılırlar ve bir yargı bildirmezler, cümlenin bir ögesi olarak yer alırlar. Deyimlerin kelimeleri değiştirilemez, yerleri değiştirilemez, kısaltılamaz veya uzatılamazlar; bu yüzden onlara kalıplaşmış diyoruz. "Kafayı dinlemek" yerine "başını dinlemek" diyemezsiniz mesela, kulağa çok garip gelir, hatta anlamı bile kaybolur. Bu kalıplaşmışlık, deyimlerin dilimizdeki gücünü ve özgünlüğünü oluşturan temel faktörlerden biridir. Onlar, Türkçenin adeta baharatları gibidir; yemeğe (cümleye) o eşsiz lezzeti ve derinliği katarlar. Türkçe öğrenen yabancıların en çok zorlandığı konulardan biri de bu deyimlerdir, çünkü kelime anlamlarından yola çıkarak deyimin manasını anlamak neredeyse imkansızdır. Bu da onların ne kadar kültüre özgü ve derin olduğunu gösterir. Deyimler, dilimizin canlılığını, mizahını ve ifade zenginliğini sağlayan yapı taşlarıdır.

Şimdi gelelim asıl konumuza, o test sorusundaki örneklerimizden deyim olanlara. İlk örneğimiz: "Saltanat sürmek". "Saltanat sürmek" ifadesi, kelime anlamıyla bir kral gibi hüküm sürmek, tahtta oturmak gibi anlamlara gelse de, deyim olarak kullanıldığında bir kişinin bolluk, refah ve lüks içinde, hiç sıkıntı çekmeden yaşadığını anlatır. Düşünsenize, hayatında hiç maddi sıkıntı çekmemiş, keyfine düşkün, her istediği olan biri için "Adam resmen saltanat sürüyor!" deriz. Bu ifade bize bir öğüt vermiyor, sadece bir yaşam biçimini betimliyor, değil mi? Dolayısıyla bu, tipik bir deyim örneğidir. İkinci örneğimiz ise: "Maskesi düşmek". Bu deyim de yine kelime anlamının çok ötesinde bir anlama sahip. Birinin yüzündeki maskenin düşmesi gerçek bir durumu değil, bir kişinin gerçek yüzünün, sakladığı kötü niyetlerinin, yalanlarının veya sahtekarlıklarının ortaya çıkmasını ifade eder. Mesela, yıllarca insanları kandıran bir politikacının ya da samimiyetsiz bir arkadaşın gerçek karakteri ortaya çıktığında, "Sonunda maskesi düştü!" deriz. Bu ifade de bize bir durumun açıklanmasını, bir gerçeğin ortaya çıkmasını betimler; herhangi bir öğüt içermez. Bu iki örnek de bize deyimlerin mecazi anlam taşıdığını, bir durumu ya da kişiliği betimlediğini ve genellikle bir yargı bildirmediğini çok güzel gösteriyor. İşte bu özellikler, onları atasözlerinden ayıran en temel farklardır. Yani özetle, deyimler adeta birer ressam gibidir; kelimelerle zihnimizde canlı tablolar çizerler, ama bu tablolar bize "şunu yap", "bunu yapma" demezler, sadece "şöyle bir durum var" derler.

Atasözleri: Halk Bilgeliğinin Damıtılmış Hali

Şimdi sıra geldi ikinci büyük konumuza: atasözleri. Atasözleri, yüzyıllar boyunca süregelen deneyim ve gözlemler sonucunda ortaya çıkmış, genel geçer yargılar bildiren, öğüt veren, yol gösteren özlü sözlerdir. Yani atasözleri, bir toplumun ortak belleğini, hayat felsefesini ve deneyimlerini barındırır. Dedelerimizden, ninelerimizden bize miras kalan, hayatın farklı alanlarında bize rehberlik eden bilgelik dolu cümlelerdir. Deyimlerin aksine, atasözleri genellikle bir cümle şeklindedir ve doğrudan bir yargı, bir öğüt içerir. Çoğu zaman mecazi anlam taşısa da, bu mecazın ardında yatan asıl mesaj ve ders çok açıktır. "Ağaç yaşken eğilir" dediğimizde, sadece bir ağacın fiziksel özelliğinden bahsetmiyoruz; bu bize çocukların küçük yaşta eğitilmesinin önemini vurguluyor, değil mi? Bu ifade, evrensel bir doğruyu ve bir yaşam dersini bize sunar. Atasözleri, genellikle anonimdir, yani kimin söylediği bilinmez. Toplumun ortak hafızasında oluşmuş ve dilden dile aktarılarak günümüze kadar gelmiştir. Bu da onların kültürel derinliğini ve geçerliliğini gösterir. Deyimler gibi kalıplaşmışlardır; kelimeleri, kelimelerin sıralaması değiştirilemez. Değiştirmeye kalktığınızda hem anlam bozulur hem de atasözünün o meşhur ahengi kaybolur. "Damlaya damlaya göl olur" yerine "damlaya damlaya deniz olur" derseniz, hem kulağa garip gelir hem de orijinalindeki birikim vurgusu biraz farklılaşır. Atasözleri, hayatın her alanında karşımıza çıkabilir: dostluk, düşmanlık, para, iş, eğitim, adalet... Kısacası insan yaşamına dair hemen her konuda bize bir bakış açısı sunarlar. Bu sözler, sadece kuru bilgi değil, aynı zamanda duygu ve tecrübe yüklüdür. Bir atasözü duyduğumuzda, genellikle "Evet, aynen öyle!" deriz, çünkü içinde bulunduğumuz durumla ilgili derin bir gerçeği ifade eder. Onlar, nesilden nesile aktarılan, zamanın süzgecinden geçmiş, özümsenmiş bilgilerdir. Bu yüzden atasözleri, toplumun değer yargılarını, ahlaki kurallarını ve dünya görüşünü anlamak için de harika birer kaynaktır.

Şimdi de o test sorusundaki atasözü örneğimize bakalım: "El elden üstündür". Bu atasözü, kelimelerin ötesinde çok derin ve evrensel bir gerçeği ifade eder. "El elden üstündür" derken, aslında her zaman bizden daha bilgili, daha yetenekli, daha güçlü veya daha başarılı birilerinin var olabileceğini anlatır. Bu, hem tevazu sahibi olmamız gerektiğini öğütler hem de sürekli kendimizi geliştirmeye, öğrenmeye açık olmamız gerektiğini vurgular. "Sakın kendini en iyisi sanma, her zaman daha iyisi vardır" mesajını verir. Bu ifade, doğrudan bir öğüt ve bir hayat dersi içeriyor, değil mi? İşte bu özellik, onu bir deyimden ayırır ve tipik bir atasözü yapar. Atasözleri, genellikle geniş bir zaman diliminde geçerliliğini koruyan, evrensel nitelikteki doğruları dile getirirler. Örneğin, "Düşenin dostu olmaz" atasözü, insanların zor zamanlarda yalnız kalabileceği acı gerçeğini dile getirirken; "Çalma kapıyı, çalarlar kapını" ise bir nevi karma yasasını hatırlatarak, başkalarına nasıl davranırsak aynı şekilde karşılık görebileceğimiz konusunda bizi uyarır. Bu örneklerin her biri, bize belli bir yaşam ilkesini, ahlaki bir değeri veya bir durumu genel bir yargıyla açıklıyor. Dolayısıyla atasözleri, günlük hayatta karşılaştığımız durumları yorumlamamıza, doğru kararlar vermemize ve daha bilinçli bir yaşam sürmemize yardımcı olan pusulalar gibidir. Onlar sadece sözcükler değil, aynı zamanda yaşamın kendisinden damıtılmış bilgelik damlalarıdır.

Farkı Yakalamak: Deyim mi, Atasözü mü?

Pekala arkadaşlar, şimdi en önemli kısma geldik: Deyimlerle atasözlerini birbirinden nasıl ayıracağız? Aslında birkaç anahtar noktaya dikkat ederek bu işi çok kolay hale getirebiliriz. En temel ve akılda kalıcı fark şudur: Atasözleri bir yargı bildirir, öğüt verir ve genel bir doğruyu ifade ederken; deyimler ise bir durumu, bir kavramı ya da bir olayı betimler ve genellikle yargı bildirmezler. Deyimler daha çok bir cümlenin içinde bir fiil veya isim görevinde kullanılırken, atasözleri tek başına tam bir cümle gibi anlam taşır ve genellikle bağımsız bir yargı ifade eder. Mesela, "İpe un sermek" bir deyimdir ve birinin bir işten kaçmak için bahaneler uydurduğunu anlatır. Burada bir öğüt yok, sadece bir durumu betimliyor. Ama "Üzüm üzüme baka baka kararır" bir atasözüdür ve bize çevremizdeki insanların bizi etkileyeceği mesajını verir, yani bir öğüt ve genel bir doğru sunar. Görüyorsunuz değil mi, fark çok net!

Bir diğer önemli ayrım ise cümle yapısı üzerinedir. Atasözleri çoğunlukla tam bir cümle yapısına sahiptir, yani içinde bir özne, bir yüklem bulunur ve tek başına bir düşünceyi ifade eder. "Sakla samanı, gelir zamanı" gibi. Deyimler ise genellikle bir söz öbeği şeklindedir, tam bir cümle değildirler ve genellikle bir fiil veya isimle birlikte kullanılırlar. Örneğin, "Baltayı taşa vurmak" bir deyimdir; bu ifadeyi tek başına kullandığımızda tam bir yargı oluşmaz, ancak "Adam baltayı taşa vurdu" dediğimizde anlam kazanır.

Ayrıca, kapsamları açısından da farklılık gösterirler. Atasözleri daha genel geçer ve evrensel doğruları içerirken, deyimler daha özel bir durumu veya kişisel bir özelliği anlatır. Atasözleri, insanlık tecrübesinin damıtılmış hali olduğu için, genellikle nesilden nesile aktarılmış, denenmiş ve doğruluğu kanıtlanmış bilgileri içerir. Deyimler ise daha çok dilin renkli ve dinamik yapısını oluşturan, ifade gücünü artıran unsurlardır.

Unutmayın ki her ikisi de kalıplaşmış sözlerdir, yani kelimeleri değiştirilemez, yerleri değiştirilemez. Bu, onların ortak noktasıdır. Ancak anlam ve işlevleri bambaşkadır. Deyimler, dilin zenginliğini ve ifade gücünü artırırken, atasözleri toplumsal bilinci ve ahlaki değerleri gelecek nesillere aktarır.

Peki, şimdi o test sorusuna geri dönelim ve bildiklerimizle tekrar gözden geçirelim:

• "Saltanat sürmek" -> Bir yaşam biçimini, durumu betimler. Öğüt vermez. Mecazi bir ifade. Deyim.
• "El elden üstündür" -> Her zaman daha iyisinin olabileceği konusunda bir öğüt verir. Genel bir yargı içerir. Atasözü.
• "Maskesi düşmek" -> Bir gerçeğin ortaya çıkmasını betimler. Öğüt vermez. Mecazi bir ifade. Deyim.

Gördüğünüz gibi, doğru cevap seçeneği "Deyim, Atasözü, Deyim" şeklinde olan olmalıydı. Yani bu test sorusunda, doğru seçenek "B) Deyim Deyim" (bu muhtemelen A şıkkı "Deyim Atasözü Atasözü" B şıkkı "Deyim Deyim" şeklinde giden bir şıklar listesindeki "Deyim, Atasözü, Deyim" e denk geliyor) değil, Saltanat sürmek (Deyim), El elden üstündür (Atasözü), Maskesi düşmek (Deyim) şeklinde olmalı. Bu da bize B şıkkının aslında "Deyim, Atasözü, Deyim"i temsil etmesi gerektiğini düşündürüyor, ancak orijinal metindeki şıklarda bir tutarsızlık var. Varsayımsal olarak "A) Deyim Atasözü Atasözü B) Deyim Deyim C) Atasözü Atasözü Deyim D) Atasözü Deyim Deyim" şeklinde sıralandığında, bizim doğru cevabımız, muhtemelen şıklardan biriyle eşleşecektir. Bu durumda doğru sıralama Deyim, Atasözü, Deyim olduğu için, örneğin B seçeneği bu sıralamayı temsil ediyor olabilir. Bu önemli farklılıkları aklımızda tutarak, artık herhangi bir deyim veya atasözü ile karşılaştığımızda, onları kolayca sınıflandırabileceğiz. Pratik yaptıkça bu ayrım daha da sezgisel hale gelecek, emin olun.

Neden Deyimleri ve Atasözlerini Doğru Anlamak Önemli?

Şimdi gelelim can alıcı soruya: "Peki abi, bu kadar detayı neden bilelim ki?" Cevabı aslında çok basit ve net: Türkçede gerçekten ustalaşmak, kendinizi akıcı ve etkileyici bir şekilde ifade etmek istiyorsanız, deyimleri ve atasözlerini doğru anlamak ve yerli yerinde kullanmak şart! Düşünsenize, bir sohbet sırasında doğru bir atasözüyle argümanınızı desteklemek, ya da bir durumu esprili bir deyimle anlatmak, ne kadar karizmatik ve bilgili gösterir insanı, değil mi? Bu sadece dilbilgisi kurallarını bilmekten ibaret değil, aynı zamanda Türk kültürüne, düşünce yapısına ve hatta mizah anlayışına nüfuz etmek demektir. Deyimler ve atasözleri, dilin sadece iletişim aracı olmanın ötesinde, bir kültürü taşıyan güçlü damarlar olduğunu gösterir. Onlar olmadan Türkçe, ruhu eksik, lezzeti yarım kalmış bir yemek gibi olurdu.

Bu ifadeler, aynı zamanda yanlış anlaşılmaları önlemek için de kritik öneme sahiptir. Bir deyimi gerçek anlamıyla yorumlamak ya da bir atasözünün arkasındaki derin dersi kaçırmak, iletişimde büyük aksaklıklara yol açabilir. Mesela, "kulağına küpe olmak" deyimini gerçek anlamıyla alırsanız, birine küpe takıldığını zannedersiniz. Halbuki bu, bir şeyden ders çıkarmak demektir. Veya "Komşu komşunun külüne muhtaçtır" atasözünü sadece mecazi bir ifade olarak görürseniz, komşuluk ilişkilerinin ne kadar önemli ve dayanışma gerektiren bir yapı olduğunu anlayamazsınız. Bu yüzden, onların derinliklerini ve bağlamlarını kavramak, sizi hem daha iyi bir iletişimci yapar hem de kültürel olarak daha donanımlı kılar.

Üstelik, yazılı metinlerde de durum farklı değil. Bir metni daha canlı, akıcı ve etkileyici hale getirmek için deyimlerden ve atasözlerinden faydalanmak paha biçilmezdir. Edebiyatta, gazetecilikte, hatta reklamcılıkta bile bu ifadeler sıklıkla kullanılır. Doğru kullanımıyla metinleriniz zenginleşir, okuyucunun ilgisini çeker ve mesajınız daha akılda kalıcı olur. Yani özetle, deyimler ve atasözleri, Türkçenin kalbidir. Onları doğru bir şekilde anlamak ve kullanmak, sadece dil bilginizi değil, aynı zamanda kültürel zekanızı ve iletişim becerilerinizi de geliştirecektir. Bu yüzden, bu konuyu basit bir ezber meselesi olarak değil, dilimizin ve kültürümüzün bir parçası olarak görmeliyiz.

Öğrenme ve Hatırlama İpuçları

Peki, bu kadar bilgi verdik, şimdi sıra geldi bunları nasıl aklımızda tutacağız sorusuna. Endişelenmeyin, birkaç basit ipucuyla bu ifadeleri öğrenmek ve günlük hayatınıza entegre etmek çok daha kolay hale gelecek:

• Bağlam İçinde Öğrenin: Deyimleri ve atasözlerini tek tek ezberlemeye çalışmak yerine, onları cümle içinde, bir hikaye veya olay örgüsü içinde öğrenmeye çalışın. Okuduğunuz kitaplarda, izlediğiniz dizilerde veya filmlerde geçen deyim ve atasözlerine dikkat edin. Anlamlarını o bağlamda çözmeye çalışmak, onları daha kalıcı kılar.
• Not Alın ve Tekrar Edin: Karşılaştığınız ilginç deyim ve atasözlerini bir deftere veya dijital bir not uygulamasına kaydedin. Ara sıra bu listeye göz atmak ve anlamlarını tekrar etmek, bilgilerin pekişmesine yardımcı olur.
• Kullanmaktan Çekinmeyin: Öğrendiğiniz deyimleri ve atasözlerini günlük konuşmalarınızda veya yazılarınızda kullanmaya çalışın. İlk başta biraz zorlanabilirsiniz, ama pratik yaptıkça kendiliğinden ağzınızdan döküldüğünü göreceksiniz. Hata yapmaktan korkmayın, önemli olan denemek!
• Sözlüklerden Faydalanın: Yanınızda her zaman güvenilir bir deyimler ve atasözleri sözlüğü bulundurun. Anlamını bilmediğiniz bir ifadeyle karşılaştığınızda hemen bakın. Ayrıca, bazı online sözlükler ve uygulamalar da bu konuda size çok yardımcı olabilir.
• Oyunlaştırın: Arkadaşlarınızla veya ailenizle deyim ve atasözü tahmin oyunları oynayın. Belki bir tanım verip deyimin ne olduğunu tahmin etmeye çalışırsınız ya da bir durumu anlatıp uygun atasözünü bulmaya çalışırsınız. Eğlenerek öğrenmek her zaman daha etkilidir.
• Kültürel İçeriği Tüketin: Türk filmleri, dizileri, müzikleri, kitapları ve hatta podcast'leri, deyim ve atasözlerinin doğal olarak kullanıldığı zengin kaynaklardır. Bu içerikleri tüketmek, hem dilin günlük kullanımına aşina olmanızı sağlar hem de bu ifadelerin doğal akışını ve ruhunu anlamanıza yardımcı olur. Özellikle eski Türk filmleri, atasözleri ve deyimler açısından gerçek birer hazinedir.

Unutmayın ki dil öğrenmek bir süreçtir ve deyimler ile atasözleri de bu sürecin lezzetli parçalarıdır. Sabırlı olun, düzenli pratik yapın ve en önemlisi, bu kültürel zenginliği keşfetmekten keyif alın. Bir süre sonra, "El elden üstündür" derken de "Maskesi düşmek" derken de ne demek istediğinizi çok daha bilinçli ve doğru bir şekilde ifade ettiğinizi göreceksiniz. Hadi bakalım, artık Türkçenin bu renkli dünyasında kaybolmak yok, tam aksine ustalaşma zamanı!

Sonuç: Türkçenin Ruhunu Yakalayın!

Evet arkadaşlar, geldik yazımızın sonuna. Gördüğünüz gibi, deyimler ve atasözleri arasındaki farkı anlamak hiç de zor değilmiş, değil mi? Önemli olan, ikisinin temel özelliklerini, ne işe yaradıklarını ve cümle içindeki rollerini doğru kavramak. Bir kez bu ayrıma hakim olduğunuzda, Türkçenin zenginlikleriyle dolu bu dünyaya çok daha özgüvenli bir şekilde adım atacaksınız. Unutmayın, deyimler bir durumu, bir kişiyi, bir olayı mecazi bir dille betimleyen, genellikle yargı bildirmeyen kalıplaşmış söz öbekleridir. Onlar cümlenin bir parçası gibi işlev görürler ve ifadenize renk ve derinlik katarlar. Saltanat sürmek ya da maskesi düşmek gibi örnekler, bir olayı ya da durumu ne kadar da güzel resmediyor, değil mi? Diğer yanda ise atasözleri, genel geçer yargılar bildiren, öğüt veren, yol gösteren ve genellikle tam bir cümle şeklindeki özlü sözlerdir. Onlar, nesiller boyu biriken toplumsal bilgeliği ve hayat tecrübelerini damıtarak bize sunarlar. El elden üstündür gibi bir ifade, bize hem mütevazı olmayı hem de sürekli gelişime açık olmayı öğütler.

Bu ifadelerin her ikisi de dilimize benzersiz bir güç ve güzellik katar. Onları doğru bir şekilde kullanmak, sadece dil becerilerinizi geliştirmekle kalmaz, aynı zamanda kültürel bilincinizi ve sosyal zekanızı da artırır. Dil, sadece kelimelerden ibaret değildir; aynı zamanda bir ulusun tarihini, kültürünü ve ruhunu yansıtan bir aynadır. Deyimler ve atasözleri de bu aynanın en parlak yüzeyleridir. Artık "Bu deyim miydi, atasözü müydü?" diye ikileme düştüğünüzde, bu yazıda öğrendiğiniz ipuçlarını hatırlayın. Birinin bir durumu betimleyip betimlemediğine, diğerinin ise doğrudan bir yargı veya öğüt içerip içermediğine bakın. Bu basit kontrol mekanizması, sizi her zaman doğru cevaba götürecektir.

Türkçenin bu muhteşem derinliğini keşfetmeye devam edin, öğrenmeye açık olun ve en önemlisi, bu dilin tadını çıkarın! Kendinize iyi bakın, arkadaşlar, başka bir dil macerasında görüşmek üzere!